Page 46 - Athens-Riviera-Summer-25

ATHENS RIVIERA JOURNAL
word of mouth

T ina marinaki is a Greek architect and artist, creator of the project Athens Η Τίνα Μαρινάκη είναι Ελληνίδα αρχιτέκτονας και καλλιτέχνιδα, δημιουργός “THE COMBINATION OF ARTIFICIAL INTELLIGENCE WITH THE URBAN

Surreal, which merges artificial intelligence with surreal aesthetics and
του πρότζεκτ Athens Surreal, το οποίο συνδυάζει την τεχνητή νοημοσύνη με τη
LANDSCAPE PRODUCED IMAGES THAT EVOKED EMOTION.”
the urban experience of Athens. Raised in Palaio Faliro, she studied ar-
σουρεαλιστική αισθητική και την αστική εμπειρία της Αθήνας. Έχοντας μεγαλώσει
chitecture in Patras and completed her postgraduate studies at Columbia
στο Παλαιό Φάληρο, σπούδασε αρχιτεκτονική στην Πάτρα και συνέχισε τις
University in New York. Her work balances between the real and the im-
μεταπτυχιακές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης. Το
aginary, offering a new interpretation of Athens through digital creativity.
How was the idea of Athens Surreal born and how has it evolved to this day? έργο της ισορροπεί ανάμεσα στο πραγματικό και το φαντασιακό, δίνοντας μια νέα
ερμηνεία της Αθήνας μέσα από την ψηφιακή δημιουργικότητα.
The idea of Athens Surreal was born from a desire to explore the new possibilities of Πώς γεννήθηκε η ιδέα του Athens Surreal και πώς έχει εξελιχθεί μέχρι σήμερα;
Artificial Intelligence, the combination of the unexpected and the inexplicable of Η ιδέα του Athens Surreal γεννήθηκε ως μία επιθυμία εξερεύνησης των νέων What are the limits of the Surreal in contemporary Athenian reality? απόδοση συναισθηματικής σύνδεσης και ιστορίας στο έργο παραμένουν σημαντικά
surrealism with the power of machine learning and the computational processing δυνατοτήτων της Τεχνητής Νοημοσύνης, του συνδυασμού του απροσδόκητου The boundaries of surrealism in contemporary Athenian reality are fluid, perhaps ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Από την άλλη μεριά, η Τεχνητή Νοημοσύνη επιτρέπει
of Artificial Intelligence. I was interested, through the application of Artificial In- και του ανεξήγητου του σουρεαλισμού με τη δύναμη της μηχανικής μάθησης και because the city itself constantly moves between the real and the imaginary. From τη δημιουργία εικόνων που πριν ήταν δύσκολο ή αδύνατο να προκύψουν με τα
telligence in the world of surrealism, in a search for new forms of expression, thanks της υπολογιστικής επεξεργασίας της Τεχνητής Νοημοσύνης. Με ενδιέφερε, μέσα abandoned neoclassical buildings coexisting with monstrous apartment blocks, παραδοσιακά μέσα.
to the collaboration between human imagination and technology. The evolution από την εφαρμογή της Τεχνητής Νοημοσύνης στον κόσμο του σουρεαλισμού, to unexpected shop signs and urban interventions that generate new, unforeseen Ζείτε στη Νέα Υόρκη, αλλά δημιουργείτε για την Αθήνα. Πώς διαμορφώνει
of the Athens Surreal project concerns both the technical means – as Artificial In- μία αναζήτηση νέων μορφών έκφρασης, χάρη στη σύμπραξη της ανθρώπινης meanings, the city produces surreal images on its own. Athens is full of contrasts: αυτή η απόσταση την οπτική σας για την πόλη;
telligence develops its capabilities – as well as the challenges and collaborations. φαντασίας και της τεχνολογίας. Η εξέλιξη του project Athens Surreal αφορά τόσο the past and the present coexist in an irregular landscape, the ancient and the mod- Αυτή η απόσταση λειτουργεί ταυτόχρονα ως φίλτρο και ως μεγεθυντικός φακός.
Did you expect the project to receive such a strong response on Instagram? τα τεχνικά μέσα –καθώς η Τεχνητή Νοημοσύνη εξελίσσει τις δυνατότητές της– ern engage in a dialogue through disconnected architectures, while everyday life is Υπάρχει ένα στοιχείο φαντασίας και επανερμηνείας, που ίσως να μην υπήρχε αν
What do you think attracted the audience the most? όσο και τις προκλήσεις και τις συνεργασίες. often interrupted by scenes that seem to emerge from a dream – or a nightmare. ζούσα εκεί. Είναι μια Αθήνα που αντλεί από την πραγματικότητα, αλλά ανασυντίθεται
At first, the project was a personal exercise in creativity, a spontaneous exploration Αναμένατε την τόσο μεγάλη ανταπόκριση που είχε το project στο Instagram; To what extent does Artificial Intelligence become a creative collaborator μέσα από τη μνήμη και τη νοσταλγία, την Τεχνητή Νοημοσύνη και τη δημιουργική
of forms and ideas without a specific destination. The immediacy and dynamic Τι πιστεύετε ότι τράβηξε περισσότερο το ενδιαφέρον του κοινού; and not remain merely a tool? Is that something you define? απόσταση που μου επιτρέπει να την ξανασκεφτώ χωρίς τα όρια της φυσικής
interaction with the audience on Instagram created a lively dialogue around Ath- Στην αρχή, το project ήταν μια προσωπική άσκηση δημιουργικότητας, μια αυθόρμητη Artificial Intelligence is a very important tool that allows us to explore the bound- παρουσίας μου εκεί.
ens and Artificial Intelligence. The audience’s response proved to be catalytic. The εξερεύνηση μορφών και ιδεών χωρίς συγκεκριμένο προορισμό. Η αμεσότητα και η aries of imagination. In the process of creating images through Artificial Intelli- Η Αθήνα συνεχώς εξελίσσεται με τα Νότια προάστειά της, και ειδικά το
account evolved through a reciprocal process: together with the audience, we were δυναμική διάδραση με το κοινό στο Instagram δημιούργησαν ένα ζωντανό διάλογο gence, human intervention remains essential. The user is not merely an observer, παραλιακό μέτωπο, να ετοιμάζονται να αναγεννηθούν. Τι θα θέλατε εσείς
discovering not only Artificial Intelligence – a technology unfamiliar to both of γύρω από την Αθήνα και την Τεχνητή Νοημοσύνη. Η ανταπόκριση του κοινού but an active co-creator who shapes the outcome through their choices. It is the να δείτε στη νέα της αρχιτεκτονική ταυτότητα;
us – but also Athens itself, through a new, almost dreamlike perspective. I believe αποδείχθηκε καταλυτική. Ο λογαριασμός εξελίχθηκε μέσα από μια αμφίδρομη user who imagines, directs, and “translates” their idea into terms (prompts) that Θα ήθελα να δω μια αρχιτεκτονική που σέβεται και ενσωματώνει το φυσικό
what attracted the most interest was the sense of the uncanny within the familiar. διαδικασία: μαζί με το κοινό, ανακαλύπταμε όχι μόνο την Τεχνητή Νοημοσύνη are understandable by the system. The collaboration between human and machine περιβάλλον, που αναδεικνύει το παράκτιο τοπίο με προτεραιότητα στους δημόσιους
Athens, a city so familiar and chaotic, was presented through a new, almost dream- – μια τεχνολογία άγνωστη και για τους δυο μας – αλλά και την ίδια την Αθήνα can lead to new forms of expression. On the one hand, creative thinking, inspi- χώρους, στις ήπιες χρήσεις, στη βιώσιμη ανάπτυξη που λαμβάνει υπόψη τις
like condition, where the real and the imaginary are blurred. The combination μέσα από μια νέα, σχεδόν ονειρική προοπτική. Πιστεύω ότι αυτό που τράβηξε ration, judgment, and the ability to convey emotional connection and narrative κλιματικές προκλήσεις. Το ζητούμενο δεν είναι απλώς η αισθητική αναβάθμιση,
of Artificial Intelligence with the urban landscape produced images that evoked περισσότερο το ενδιαφέρον ήταν η αίσθηση του ανοίκειου μέσα στο οικείο. Η in a work remain crucial human traits. On the other hand, Artificial Intelligence αλλά η δημιουργία ενός χώρου που να λειτουργεί για τους κατοίκους και όχι μόνο
emotion. Through this journey, I have received countless moving messages, I have Αθήνα, μια πόλη τόσο γνώριμη και χαοτική, παρουσιάστηκε μέσα από μια νέα, allows for the creation of images that were previously difficult or impossible to για τους τουρίστες ή τις επενδύσεις. Ένας χώρος που να ενώνει αντί να απομονώνει,
had conversations with strangers about the city, Artificial Intelligence, and the σχεδόν ονειρική συνθήκη, όπου το πραγματικό και το φανταστικό συγχέονται. Ο achieve through traditional means. που να ενισχύει την αίσθηση του ανήκειν και να επανασυνδέει την Αθήνα με τη
concerns of our present day. These interactions were not merely dialogues; they συνδυασμός της Τεχνητής Νοημοσύνης με το αστικό τοπίο δημιούργησε εικόνες You live in New York, yet you create for Athens. How does this distance θάλασσά της – όχι ως θέαμα, αλλά ως ζωντανό στοιχείο της καθημερινότητας.
were windows into new worlds, sources of inspiration, and prompts for reflection. που προκαλούσαν συναίσθημα. Μέσα από αυτό το ταξίδι, έχω λάβει αμέτρητα shape your perspective on the city? Αν η Αθηναϊκή Ριβιέρα γινόταν κομμάτι του Athens Surreal, τι θα πρόβαλε;
συγκινητικά μηνύματα, έχω συζητήσει με αγνώστους για την πόλη, την Τεχνητή This distance functions both as a filter and as a magnifying lens. There is an el- Θα ήθελα να δω την παραλιακή όχι ως έναν άκαμπτο, υπερσχεδιασμένο χώρο,
Νοημοσύνη και ό,τι μας απασχολεί στο σήμερα. Αυτές οι αλληλεπιδράσεις δεν ement of imagination and reinterpretation that perhaps wouldn’t exist if I lived αλλά ως μια δυναμική ζώνη, όπου η φύση και ο πολιτισμός δεν βρίσκονται σε
ήταν απλώς διάλογοι· ήταν παράθυρα σε νέους κόσμους, πηγές έμπνευσης και there. It is an Athens that draws from reality, but is reassembled through memory ανταγωνισμό αλλά σε συνεχή διάλογο. Νησιά μέσα στην πόλη, αστικά τοπία που
αφορμές για σκέψη. and nostalgia, Artificial Intelligence, and the creative distance that allows me to δεν καταλαμβάνουν τον χώρο αλλά συμβιώνουν μαζί του, αφήνοντας χώρο στη
THE MIND BEHIND Ποια είναι τα όρια του Surreal (σουρεαλισμός) στη σύγχρονη Αθηναϊκή rethink it without the limitations of my physical presence there. θάλασσα να διεισδύσει μέσα στην πόλη – κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ένα τοπίο
THE VISION πραγματικότητα; Athens is constantly evolving, with its southern suburbs – and especially όχι στατικό, αλλά γεμάτο ερωτήματα: πώς θα ήταν η Αθηναϊκή Ριβιέρα αν την
Tina Marinaki – a quiet Τα όρια του σουρεαλισμού στη σύγχρονη αθηναϊκή πραγματικότητα είναι its coastal front – preparing for a major transformation. What would you αντιμετωπίζαμε ως έναν χώρο για όλους και όχι μόνο για λίγους; Πώς θα έμοιαζε
force in the intersection of
architecture, art, and AI who ρευστά, ίσως γιατί η ίδια η πόλη κινείται διαρκώς ανάμεσα στο πραγματικό και like to see in its new architectural identity? αν την αφήναμε να αναπτυχθεί οργανικά, χωρίς την τυπική αστική παρέμβαση;
reshapes how we see the city. το φαντασιακό. Από τα εγκαταλελειμμένα νεοκλασικά που συνυπάρχουν με I would like to see an architecture that respects and incorporates the natural envi- Και τελικά, πού τελειώνει η πόλη και πού ξεκινά η θάλασσα; 
Τίνα Μαρινάκη - μια ήσυχη τερατώδεις πολυκατοικίες, μέχρι τις αναπάντεχες επιγραφές στα μαγαζιά και τις ronment, that highlights the coastal landscape with a focus on public spaces, gentle
δύναμη στη σύγκλιση
αρχιτεκτονικής, τέχνης και αστικές παρεμβάσεις που γεννούν νέα, απροσδόκητα νοήματα, η πόλη παράγει uses, and sustainable development that takes climate challenges into account. The
τεχνητής νοημοσύνης που σουρεαλιστικές εικόνες από μόνη της. Η Αθήνα είναι γεμάτη αντιθέσεις: το παρελθόν goal is not merely aesthetic improvement, but the creation of a space that serves
επαναπροσδιορίζει τον τρόπο και το παρόν συνυπάρχουν σε ένα ακανόνιστο τοπίο, το αρχαίο και το σύγχρονο the residents and not only tourists or investors. A space that unites rather than
που βλέπουμε την πόλη.
συνδιαλέγονται μέσα από ασύνδετες αρχιτεκτονικές, ενώ η καθημερινότητα συχνά isolates, that strengthens the sense of belonging and reconnects Athens with its
διακόπτεται από σκηνές που μοιάζουν να ξεπηδούν από ένα όνειρο – ή έναν εφιάλτη. sea – not as a spectacle, but as a living element of daily life. «Ό ΣΥΝΔΥΑΣΜΌΣ ΤΗΣ
Σε ποιον βαθμό η τεχνητή νοημοσύνη μετατρέπεται σε δημιουργικό συνεργάτη If the Athenian Riviera were to become part of Athens Surreal, what
και δεν παραμένει ένα εργαλείο; Είναι κάτι που το ορίζετε εσείς; would it depict? ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΌΗΜΌΣΥΝΗΣ
Η Τεχνητή Νοημοσύνη αποτελεί ένα πολύ σημαντικό εργαλείο που επιτρέπει να I would like to see the coastal front not as a rigid, overdesigned space, but as a dynamic
εξερευνήσουμε τα όρια της φαντασίας. Κατά τη δημιουργία εικόνων μέσω Τεχνητής zone where nature and culture are not in competition but in continuous dialogue. ΜΕ ΤΌ ΑΣΤΙΚΌ ΤΌΠΙΌ
Νοημοσύνης, η ανθρώπινη παρέμβαση παραμένει ουσιαστική. Ο χρήστης δεν είναι Islands within the city, urban landscapes that do not occupy space but coexist with
απλώς ένας παρατηρητής, αλλά ένας ενεργός συνδημιουργός, που διαμορφώνει το it, leaving room for the sea to penetrate the city – both literally and metaphorically. ΔΗΜΙΌΥΡΓΗΣΕ ΕΙΚΌΝΕΣ
αποτέλεσμα μέσα από τις επιλογές του. Είναι εκείνος που φαντάζεται, καθοδηγεί A landscape that is not static, but full of questions: what would the Athenian Riviera
και «μεταφράζει» την ιδέα του σε όρους (prompts), κατανοητούς από το σύστημα. SOFIA SOFIANOU look like if we approached it as a space for everyone and not just for the few? What ΠΌΥ ΠΡΌΚΑΛΌΥΣΑΝ
Η σύμπραξη ανθρώπου και μηχανής μπορεί να οδηγήσει σε νέες μορφές έκφρασης. would it look like if we let it develop organically, without typical urban intervention? ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ».
Από τη μία μεριά, λοιπόν, η δημιουργική σκέψη, η έμπνευση, η κρίση, αλλά και η And finally, where does the city end and where does the sea begin?

046 047